zondag 14 december 2008

Earth and Fire - "To the World of the Future"


Ik heb een zwak voor wat men noemt de 'progrock'. Dat staat voor progressive rock, de wat bombastische, intellectuele muziek van de eerste helft van de jaren zeventig. Veel lange nummers, soms wel een LP-kant lang (er waren nog geen CD's), doordachte teksten over fantasiewerelden, sprookjesfiguren en science fiction, veel invloeden uit de klassieke muziek en de jazz, weet u nog? Denk aan Genesis (met Peter Gabriel), Yes, Emerson Lake and Palmer, Jethro Tull, Gentle Giant, King Crimson en meer van die bands. In Nederland hadden wij Kayak, Focus en ... Earth and Fire, niet te verwarren met Earth, Wind and Fire. Nee, Earth and Fire, progrock van Hollandse bodem. Zangeres was de nu vooral van Idols bekende Jerney Kaagman, toen nog jong en aantrekkelijk. Het album dat ik hier bespreek is mijn favoriet.
Ik hoorde de plaat voor eerst toen hij net uit was in 1975. Ik was 15 jaar. De vriend (nu echtgenoot) van mijn nicht had hem gekocht en ik luisterde er naar met de koptelefoon. De mysterieuze synthesizerklanken leidden mij een fantasiewereld uit de toekomst binnen en ik werd er volledig in opgenomen. Vooral het nummer "Voice from Yonder", met die mysterieuze stem in tegenfase die zo uit de toekomst of uit het hiernamaals leek te komen, fascineerde mij enorm. Later bleek dat de meeste liefhebbers van E&F de voorgangers van deze plaat, respectievelijk "Song of the Marching Children" (1971) en "Atlantis" (1973), beter beoordeelden. Misschien komt het doordat dit de eerste E&F-plaat was waarmee ik kennis maakte, maar ik blijf "TtWotF" toch het beste album van deze band vinden. Drie 'epics', dat wil zeggen langere nummers, dus van epische lengte, twee hits, te weten "Only Time Will Tell" en "Love of Life" en twee eveneens kortere, minder bekende nummers, maar allemaal hebben ze één ding gelijk: de fantastisch mooie melodieën. Compositorisch vind ik E&F hier op hun hoogtepunt, van de eerste synthklanken tot het laatste slotakkoord. Op http://www.progarchives.com/album.asp?id=5969 krijgt deze plaat gemiddeld niet de hoogste waardering, maar van mij krijgt hij vijf sterren, dus het maximum aantal. Helaas is het niveau van de groep hierna snel minder geworden. Dat doet echter niets af aan deze topper!