Mensen, een nieuwe ster heeft zich aan het firmament gemanifesteerd. Een Noorse band met de naam van koude Spaanse soep: "Gazpacho". Ik vond ze al een tijdje goed, maar sinds ik deze band samen met mijn oudste dochter in Den Bosch live heb gezien ben ik werkelijk verslaafd aan dit gezelschap.
Hun laatste plaat is wellicht hun beste: "Missa Atropos". Een mis of ode opgedragen aan de Griekse schikgodin "Atropos", die de lengte van de levensdraad bepaalt en doorknipt. Klinkt luguber, maar de muziek is adembenemend en bezorgt mij in ieder geval bij tijd en wijle de rillingen op mijn rug.
Voorganger "Tick Tock", naar een verhaal van de Franse schrijver/piloot Antoine de Saint-Exupéry (intellectuele lading is Gazpacho niet vreemd; daarom mag ik deze jongens zo graag) mag er ook zijn, evenals de CD dáárvoor, "Night".
Te beschrijven? Zoals bijna alle artiesten die op dit blog door mij zijn besproken is de muziek van Gazpacho niet of nauwelijks te beschrijven. Laat ik het zo zeggen, de gemiddelde Frans Bauer- of Lee Towersfan zal er niet opgewonden van raken. Maar ik wel! Sorry voor mijn elitaire houding, maar verschil moet er zijn.
Dankzij Grooveshark kunt u zelf oordelen: http://listen.grooveshark.com/#/album/Missa+Atropos/5346859?src=5
Klik zodra het scherm volledig geladen is op "alles afspelen".
Posts
